ما کاملاً بی آلایش، پاک و ساده به دنیا می آییم، اما دنیا شروع به ترسیم طرح و نگارهایی در لوح سفید آگاهی ما می کند؛ شروع به شکل بخشیدن به ما می کند؛همه کس را آلوده و مسموم می کند تا وقتي کودک به اندازه اي رشد يابد که بتواند مستقل فکر کند دنيا او را ويران مي سازد تا آن زمان او را معلول و از کار افتاده مي کند زير بغل او عصاهايي قرار مي دهد تا قادر نباشد روي پاهاي خودش بايستد،تا فراموش کند رأي و نظر خويش را بکار گيرد
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت